Badania kruszyw

Gęstość w stanie nasypowym

Oznaczenie gęstości w stanie luźnym przeprowadza się na materiale po wcześniejszym jego  wysuszeniu do stałej masy. Pierwszym etapem jest zważeniu czystego i suchego pojemnika (m1). Następnie pojemnik zostaje napełniony kruszywem za pomocą lejka aż do przesypania. Kolejnym etapem jest usunięcie kruszywa znajdującego się nad wierzchem pojemnika. Tak przygotowany pojemnik z kruszywem jest ważony. Oznaczenie wykonywanie jest każdorazowo dla trzech próbek. Badanie wykonywanie jest zgodnie z normą PN-EN 1097-3:2000.

 

Gęstość po zagęszczeniu

Oznaczenie gęstości w stanie zagęszczonym przeprowadza się jako kontynuację oznaczenia gęstości w stanie luźnym (nasypowym). Po dokonaniu pomiarów gęstości w stanie luźnym na pojemniku z próbką umieszcza się tłoczek i przeprowadza zagęszczenie wibracyjne kruszywa do czasu stabilizacji odkształceń mierzonych w kilku miejscach tłoka. Kruszywo uznano za zagęszczone, jeżeli trzy kolejne pomiary za pomocą suwmiarki, zagłębienia tłoka, po każdorazowym dodatkowym zagęszczaniu nie wykazują zmian. Dla tego stanu kruszywa określono wartość zmniejszenia objętości kruszywa (ΔV) w pojemniku pomiarowym po zagęszczeniu badanej próbki. Badanie wykonywanie jest zgodnie z normą PN-88 B-04481.

 

Mrozoodporność

Próbkę przygotowuje się przez odsianie odpowiednich frakcji przeznaczonych do badania właściwego, a następnie suszy do stałej masy i określa masę M1. Kolejnym etapem badania jest nasączanie, które wykonuje się zalewając próbkę do poziomu minimum 10 mm nad poziom zanurzonej próbki analitycznej. Nasączanie trwa aż do momentu pełnej saturacji próbki (najczęściej jest to 24 godziny). Następnie  umieszcza się pokrywy na pojemnikach i próbki przenosi się do zamrażarki.Próbki poddaje się 10 cyklom zamrażania i rozmrażania. Każdy pełen cykl zamrażania-rozmrażania wykonuje się w ciągu 24 h. Po zakończeniu dziesiątego cyklu zawartość pojemnika przenosi się na sito badawcze równe połowie dolnego wymiaru sita stosowanego do przygotowania próbki, przemywa próbkę oraz pozostałość suszy do stałej masy, by po ostudzeniu zważyć i określić masę M2. Badanie wykonywanie jest zgodnie z normą PN-EN  1367-1:2007.

 

Określenie zawartości humusu

Oznaczenie zawartości humusu w próbce wykonywane jest na podstawie oceny koloru roztworu wodorotlenku sodu w próbce analitycznej w stosunku do roztworu wskaźnikowego. Zasadnicze oznaczenie wykonuje się w szklanych butelka ze szczelnym zamknięciem. Butelkę z materiałem wypełnia się 3% roztworem NaOH do pierwszego poziomu. Przygotowanie próbki analitycznej polega na wydzieleniu zawartości frakcji do 4 mm z próbki uprzednio wysuszonej w temp. 55°C. Frakcja pozostająca na sicie 4 mm powinna być pokruszona oraz dodana to materiału przechodzącego przez sito 4 mm. Tak przygotowaną próbkę wsypuje się do wcześniej przygotowanego roztworu. Kolejno następuje wytrząsanie próbki przez czas 1 min oraz jej odstawienie. Po 24 h wykonuje się wizualną ocena barwy roztworu próbki analitycznej i porównanie jej z roztworem wskaźnikowym. Na podstawie oceny barwy roztworu określa się możliwość zawarcia humusu w próbce. Metoda opiera się na tym, że humus w reakcji z NaOH wytwarza ciemny kolor. Intensywność koloru zależy od zawartości humusu. Jeśli roztwór jest słabo zabarwiony, kruszywo nie zawiera znacznej ilości humusu, natomiast jeśli kolor jest ciemniejszy świadczy to o obecności humusu w próbce. Badanie wykonywanie jest zgodnie z normą PN-EN 1744-1+A1:2013-05.

 

Wskaźnik piaskowy

Wskaźnik piaskowy to procentowy stosunek objętości ziaren frakcji piaskowej do objętości tych frakcji wraz z cząstkami występującymi w formie zawiesiny przygotowanej w sposób normatywny.Z badanego gruntu, uprzednio wysuszonego, przygotowuje się dwie próbki o fakcji o frakcji 0,0 – 2,0 mm. Badanie rozpoczyna się od wypełnienia cylindra roztworem do dolnego znaku na cylindrze. Kolejno stosując lejek wydzieloną próbkę gruntu przesypuje się do kolb z roztworem, gdzie próbki moczą się przez określony czas. Następnie namoczoną próbkę poddano do wytrząsania w celu usunięcia otoczek gliniastych z ziaren piasku. Po postawieniu cylindra w pozycji pionowej, został on dopełniony roztworem do górnej kreski i pozostawiony przez określony czas osiadania. Końcowo wykonuje się pomiary za pomocą przyrządu liniowego. Badanie wykonywanie jest zgodnie z normą PN-EN 933-8+A1:2015-07.