Jak wygląda badanie składu granulometrycznego gruntu?

Właściwości gruntu, a zwłaszcza jego uziarnienie, mają kluczowe znaczenie dla realizacji wszelkiego rodzaju inwestycji budowlanych, projektów infrastrukturalnych oraz prac związanych z ochroną środowiska. Badanie składu granulometrycznego gruntu pozwala na określenie składu i struktury danej próbki. Daje to wiedzę o jej właściwościach mechanicznych, hydraulicznych i zagrożeniach geotechnicznych.

Badanie składu granulometrycznego gruntu to analiza laboratoryjna mająca na celu określenie ilości poszczególnych frakcji ziarnowych w próbkach gruntu. Uziarnienie to rozkład ziaren materiału skalnego według wielkości i kształtu. W praktyce geotechnicznej wykorzystuje się badania granulometryczne do klasyfikacji gruntów, oceny ich nośności oraz zdolności do przepuszczania wody.

Metody badania składu granulometrycznego gruntu

Istnieją dwie podstawowe metody badania składu granulometrycznego gruntu, które można zastosować w zależności od rodzaju gruntu oraz potrzeb badawczych. Są to analiza sitowa i analiza areometryczna. Analiza sitowa polega na przesiewaniu próbek gruntu przez zestaw standardowych sit o różnej wielkości oczek. Procedura ta pozwala na określenie ilości procentowej poszczególnych frakcji ziarnowych w badanym gruncie. Metoda ta jest stosowana głównie do próbek gruntu o dużych i średnich ziarnach, takich jak piaski i żwiry.

W przypadku gruntów o drobnych ziarnach — glin, pyłów i mułów — stosuje się analizę areometryczną. Wymaga ona zastosowania specjalistycznych urządzeń, m.in. aparatu do mierzenia prędkości opadania cząstek i mikroskopu optycznego. Ta metoda pozwala na dokładne określenie składu granulometrycznego próbek o drobnych uziarnieniach.

 W wyniku tych analiz uzyskuje się tzw. krzywą granulometryczną, która przedstawia procentowy udział poszczególnych frakcji ziarnowych w danym gruncie. Oprócz krzywej granulometrycznej, na podstawie przeprowadzonego badania można określić wskaźniki charakterystyczne dla danego gruntu, takie jak współczynnik przewodnictwa hydraulicznego, stopień plastyczności czy stopień zagęszczenia. Te parametry mają wpływ na właściwości mechaniczne i hydrauliczne gruntów, co jest ważne dla projektantów i inżynierów.